PR-medewerker van het eerste uur Henk Foekema

 

Via de initiatiefnemers Frans Jong, Peter Thoes en Wendy Boots raakte ik bij KunstNetTV betrokken. Frans installeerde mijn eerste Apple computer en daarop maakte ik een uitgebreide database aan. Persoonlijk introduceerde ik KunstNetTV bij allerlei culturele instellingen en organisaties en bouwde zo een netwerk op. Zes maanden later was de eerste uitzending.

 

Iedereen was een ‘manusje van alles.’ De redactievergaderingen waren in het prachtige pand van Thoes & Van Hoeken Architecten. Op zoek naar sponsoren herinner ik me een gesprek bij het Bouwfonds. Met resultaat!

 

Dierbare herinneringen zijn een interview met Colette Noël over Voltaire, de Japanse kunstenaar Tadashi Kawamata over het plankieren Brijderpad en De Passie van… met Fons Disch (toen directeur van Theater De Vest) die ‘Hey Joe’ van Jimi Hendrix in de Grote Zaal ten gehore bracht. Mooie herinneringen!

 

 

Oud-secretaris Rob Jenné

 

Jaren geleden was ik vijf jaar met veel plezier secretaris bij KunstNet. We vergaderden in het pand van bestuurslid Peter Thoes aan de Wilhelminalaan. Hij was architect en de tafels lagen altijd bezaaid met mooie boeken over bouwkunst. De vergaderingen waren altijd gezellig, maar voorzitter Marian wist dit altijd goed te combineren met de zakelijke beraadslagingen. Er was altijd een tekort aan fondsen en sponsors stonden niet altijd te trappelen om gul te geven. Het maken van KunstNet-programma's kostte geld en steunde op vrijwilligers. Het gaf altijd grote voldoening als het programma op donderdagavond op de buis verscheen. Ik wens KunstNetTV alle goeds toe voor de toekomst!

 

 

Oud-redactielid Wigert Dronkert

 

Bij KunstNet heb ik veel geleerd en leuke mensen ontmoet. Ik had enkele video-cursussen gevolgd en mocht bij KunstNet meedraaien. Tijdens vergaderingen kon ik mijn zegje doen maar ook opnames bijwonen. Mijn eerste steentje droeg ik bij tijdens een interview met cabaretier, regisseur en columnist Bert Klunder. Ik verzorgde het geluid. Achteraf stond één cruciaal knopje verkeerd. Het hele item was onbruikbaar. Gelukkig was Bert bereid het interview over te doen, maar als geluidsman heb ik nooit meer gewerkt! Wel begon ik aan mijn zelf bedachte serie ‘kunstklappers.’ Ik maakte twee afleveringen over kunstgebitten en kunstijs. Het maken van televisie bleek een mooi maar arbeidsintensief proces. Teamwerk. KunstNet gaf mij de kans kennis te maken met dit proces en de wisselende teams waren altijd inspirerend. Het ging over kunst. Je leert anders kijken en daar heb je de rest van je leven plezier van!

 

 

Oud-bestuurslid en filmer Joop Geurts

 

Als hobbyist filmer kwam ik via Frans Jong in 2002 bij KunstNet. Frans filmde voor KunstNet en zei dat KunstNet altijd mensen kon gebruiken. Eerst werkte ik als filmer, later (ook) als editor, penningmeester en secretaris. Tussen 2002 en 2012 heb ik, vooral over muziek, veel documentaires voor KunstNet gemaakt. Zoals over componist Willem de Fesch, drummer Lars Nijman, oud conservatorium-docent Jan van Wijk en de Alkmaarse Anne Chris die nu een bekend jazz-zangeres is. Drie maanden voor zijn overlijden maakte ik een documentaire over de bekende componist Simeon ten Holt. Het is de laatste documentaire die over hem is gemaakt en de mooiste van mijn hand. Ik heb bij KunstNet geleerd te filmen en monteren en heb veel vrienden gemaakt. Nu maak ik (korte) speelfilms en heb nog steeds contact met mensen die ik bij KunstNet heb leren kennen.

 

 

Oud-bestuurslid Tineke Feijen

 

In de periode 2009/2010 was ik onderdeel van het bestuur van stichting KunstNet. Ik vond het bijzonder dat medewerkers open stonden voor een scholingstraject. Iedereen had natuurlijk zijn of haar specialiteit en daarmee was er al veel deskundigheid in huis. Het scholingstraject waar ik aan mee heb gewerkt was er op gericht om vanuit die deskundigheid (nog meer dan voorheen) de samenwerking op te zoeken. Niet alleen in technische zin, maar vooral ook in gesprekken over de manier van filmen. Welke keuzes zijn er te maken over (bijvoorbeeld) de cameravoering, montage en muziek? Onder leiding van cineast Leendert Pot zijn we met het hele team een inspirerende ontdekkingsreis in gegaan. Met als tastbaar resultaat een prachtig drieluik over het Grafisch Atelier in Alkmaar.

 

 

Oud-redactielid en filmmaker Alef Starreveld

 

Ron Riem (geluid) en ikzelf maakten opnamen van de repetities voor de poppentheatervoorstelling Titus in theatertje 'De Oorsprong' in Schoorl. Een voorstelling gespeeld door Ila van der Pouw, geschreven door dramaturg Rob Bloemkolk en geregisseerd door Neville Tranter. Ila, Rob en Neville zaten op theaterstoelen in gedempt licht en een prima theatersfeer. Geluid loopt, camera loopt. Mijn vraag aan het drietal: ‘Wat is het centrale thema van de voorstelling Titus?’ Rob: ‘de slechte vader/zoon relatie van Rembrandt en zoon Titus in deze voorstelling.’ Op de achtergrond speelt de muziek van Nick Cave en zijn vriend en medecomponist Warren Ellis. Muziek gecomponeerd voor de bioscoop film ‘Jesse James, assasinated by the coward’ van Robert Ford. Ook het centrale muziekthema in Titus. Tussen Ila, Rob en Neville ontspint zich een diepgaand filosofisch gesprek over vader/zoon relaties. Een pareltje! Dit interview is het belangrijkste deel van de documentatie geworden. Neville merkt op dat Rembrandt tegen Titus zegt: ‘de hoofdreden dat mensen zich door mij laten portretteren is: wie ben ik eigenlijk?’ Waarop Rob onmiddellijk Titus laat zeggen: ‘Pappa wie ben ik eigenlijk?’ Dit heeft Ron en mij diep geraakt en ontroerd…